Η συνέντευξη του Κάρλος Ζεκίνια

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Αναστασία Ψύρρα

Μπορεί να μην τον γνωρίζουμε αρκετά, βρίσκεται άλλωστε μόλις δυο εβδομάδες στην Λάρισα, όμως το γεγονός πως κέρδισε την εκτίμηση του Κρις Κόουλμαν θα πρέπει να μας γεμίζει με πίστη πως ίσως αυτός να είναι ο ποδοσφαιριστής που με τα τέρματα του να φέρει την ΑΕΛ πίσω στις επιτυχίες.

Ο 24χρονος Ζεκίνια καλείται να αφήσει πίσω την παρορμητική του φύση και να δουλέψει σκληρά για την ΑΕΛ αλλά και τον κόσμο της που πρόλαβε κιόλας να τον εντυπωσιάσει, όπως μας εξομολογήθηκε στην πρώτη συνέντευξη «γνωριμίας», την οποία παραχώρησε στην Sportlarissa press, δύο 24ωρα πριν ανοίξει... λογαριασμό στο φιλικό ματς με την Καλλονή (σ.σ. η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο 4ο φύλλο της SportLarissa Press την περασμένη Δευτέρα).

Ήρθες στην ΑΕΛ την τελευταία ημέρα της μεταγραφικής περιόδου. Μιλούσες αρκετό καιρό πριν με την ομάδα;

Μιλούσα με την ομάδα δυο με τρεις εβδομάδες πριν συμφωνήσω, περίμενα απλά την λύση της συνεργασίας με την προηγούμενη, την πορτογαλική. Αυτός που έφερε σε επαφή τον Κρις Κόουλμαν και εμένα ήταν ο μάνατζερ μου, ο οποίος τυχαίνει να μανατζάρει τον Μπόα Μόρτε αλλά και τον Σεσίνια επίσης.

Τι σκέφτηκες όταν άκουσες την πρόταση της ΑΕΛ;

Την πρώτη στιγμή όλα μου φάνηκαν περίπλοκα, δεν ήθελα να φύγω από την Πορτογαλία. Μίλησα όμως με τον Μπόα Μόρτε και τον Σεσίνια, που ήδη βρίσκονταν εδώ και μου μίλησαν για μια ομάδα με πλάνο και όραμα, για μια ομάδα που έχει κερδίσει τίτλους. Αυτό ήταν που εξάλειψε κάθε αμφιβολία μου και έτσι τώρα βρίσκομαι εδώ.

Τι εικόνες είχες από την Ελλάδα και από το ελληνικό ποδόσφαιρο πριν φτάσεις εδώ και αν τώρα έχει αλλάξει η γνώμη σου, μιας και τα έζησες έστω και λίγο;

Περίμενα μια πραγματικότητα διαφορετική από την Πορτογαλία. Έρχομαι και βρίσκω μια ΑΕΛ που να μην ξέρει καν σε ποιο πρωτάθλημα θα αγωνίζεται. Μια κατάσταση περίπλοκη. Όλοι στην Πορτογαλία γνωρίζαμε τις κλασικές ελληνικές ομάδες ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Για την περίπτωση της ΑΕΛ με ενημέρωσαν οι νέοι μου συμπαίκτες αλλά και παλαιοί μου φίλοι όπως οι Ντέλσον, Αντσουέ και Γκούγκα. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και ήρεμος που φοράω πια την φανέλα της Λάρισας.

Πιστεύεις πως η ομάδα με τους υπάρχοντες παίκτες μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της μεγάλης κατηγορίας;

Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας για μένα. Αν είσαι στην «μεγάλη» κυνηγάς μια διάκριση, αν είσαι στην δεύτερη διεκδικείς την άνοδο. Η ουσία είναι μια, το παιχνίδι. Εφόσον η ομάδα είναι ενωμένη θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις. Είμαστε έντεκα εναντίον έντεκα και κερδίζει πάντα αυτός που έχει το καλύτερο σύνολο, το πιο δεμένο. Από την στιγμή που η ΑΕΛ διαθέτει και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές δεν έχει κάτι να φοβηθεί.

Ποια είναι η δύναμη της ομάδας; Ο προπονητής, κάποιος από τους ποδοσφαιριστές, ο κόσμος;

Η ίδια η ομάδα, η δύναμη του συλλόγου είναι η δύναμη του συνόλου. Ούτε εγώ, ούτε κανένας παίκτης ξεχωριστά. Όλοι μαζί! Μόνος του κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Τα περασμένα χρόνια στο τιμόνι των «βυσσινί» βρίσκονταν Έλληνες τεχνικοί, φέτος της ομάδας ηγείται ο Κρις Κόουλμαν. Πιστεύεις πως ένας προπονητής με ισχυρή προσωπικότητα και πολλές εμπειρίες, μπορεί να κάνει την διαφορά;

Ο Κρις Κόουλμαν ζούσε μια διαφορετική πραγματικότητα, έχει διαφορετικές παραστάσεις, από την Αγγλία. Μιλάμε για ένα ποδόσφαιρο εντελώς διαφορετικό από το πορτογαλικό αλλά και το ελληνικό. Ο Ουαλός διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα εκτός από αξιόλογο χαρακτήρα και είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε πως μαζί του θα οδηγηθούμε στην επιτυχία.

Πως είναι το περιβάλλον στην ομάδα;

Ακόμα είναι νωρίς για μένα, έχω μόλις δυο εβδομάδες στο σύλλογο, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω λάβει αρνητικό μήνυμα. Όλοι, παίκτες και τεχνικό τιμ, είναι καλοί μαζί μου και είμαι πολύ χαρούμενος. Άλλωστε και η προσαρμογή μου εδώ εξελίχθηκε ομαλά. Μπόα Μόρτε, Σεσίνια και Ρομέου είναι δίπλα μου κάθε λεπτό, μιλώντας την ίδια γλώσσα. Με τον Ρομέου στο ξενοδοχείο ψάχνουμε μόνοι μας στο ίντερνετ τις ελληνικές λέξεις και προσπαθούμε να τις μάθουμε.

Ποιός ήταν αυτός που έκανε ομαλότερη την προσαρμογή σου στην Λάρισα;

Ο Λουίς Μπόα Μόρτε ήταν αυτός που μου προσέφερε τη μεγαλύτερη βοήθεια. Τον είχα γνωρίσει στην Φούλαμ, πριν αρκετό καιρό, όταν έκανα μια προσπάθεια να βρεθώ στην Αγγλία. Με τον Λουίς (Μπόα Μόρτε) έχουμε τον ίδιο μάνατζερ, μιλάμε την ίδια γλώσσα, είναι μεγάλη βοήθεια για μένα. Ας μην ξεχνάμε και την μεγάλη εμπειρία που κουβαλά, αυτός είναι 34 και εγώ 24, μαθαίνω πολλά από αυτόν.

Σε γνωρίσαμε από τα πρώτα σου λεπτά συμμετοχής με την φανέλα της ΑΕΛ ως επιθετικό, σε ποια θέση σου αρέσει να αγωνίζεσαι ακριβώς;

Με τις εθνικές ήμουν στην κορυφή της επίθεσης. Στην προηγούμενή μου ομάδα ήμουν δεξί και αριστερό εξτρέμ. Παίζω και στις τρεις θέσεις, αλλά προτιμώ να αγωνίζομαι στα άκρα της επίθεσης, καθώς έχω την δυνατότητα να ντριμπλάρω, να δημιουργήσω το γκολ. Ο προπονητής γνωρίζει τις δυνατότητές μου, άρα αυτός ξέρει πως θα με χρησιμοποιήσει.

Για να κερδίσεις μια θέση στην εντεκάδα θα πρέπει να υπερτερήσεις των υπολοίπων διεκδικητών της. Στις σχέσεις σου μαζί τους μπορεί να υπάρξουν τριγμοί εξαιτίας αυτού;

Δεν μιλάμε για ανταγωνισμό αλλά για ευγενή άμυλα, κάτι που σε κάνει να παλεύει να βγεις καλύτερος μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εγώ δίνω και θα δίνω το εκατό τοις εκατό των δυνατοτήτων μου. Από εκεί και πέρα είναι στην ευχέρεια του προπονητή το αν θα επιλέξει εμένα. Δεν υπάρχει λόγος να μαλώσεις με τους συμπαίκτες σου για μια θέση.

Πως πιστεύεις πως μπορείς να βοηθήσεις την ομάδα;

Όλοι μαζί θα κάνουμε το καλύτερο, καθένας μόνος του δεν μπορεί να οδηγήσει καμία ομάδα στην επιτυχία. Είμαι άνθρωπος, όχι μηχανή. Θα γίνουμε καλύτεροι αν είμαστε ενωμένοι και αν πετυχαίνω γκολ φυσικά.

Τι είναι αυτό που σε εντυπωσίασε περισσότερο ως τώρα;

Ο κόσμος! Μπορεί να μιλάμε για ένα υπέροχο γήπεδο, όμως χωρίς αυτή την κερκίδα θα φαίνονταν ένα απλό μικρό γηπεδάκι. Δεν σταματά να τραγουδά, να ζητωκραυγάζει και να μας στηρίζει την ώρα του αγώνα.

Πιστεύεις ότι ένα τέτοιο γήπεδο μπορεί να οδηγήσει μια ομάδα στη επιτυχία;

Το «Αρένα» είναι το παλάτι της ΑΕΛ, δεν περίμενα η ομάδα να αγωνίζεται σε ένα τόσο όμορφο γήπεδο. Σίγουρα δεν είναι αυτό μόνο που οδηγεί κάθε σύλλογο σε επιτυχή αποτελέσματα. Ας μην αμελούμε και την δουλειά που γίνεται στο προπονητικό κέντρο, εκεί η ΑΕΛ θα χρειαζόταν κάτι καλύτερο. Όταν οι εγκαταστάσεις δεν είναι οι πλέον κατάλληλες, έχουν επιπτώσεις και στην απόδοση της ομάδας. Στην Πορτογαλία δίνεται περισσότερη προσοχή σε αυτό παρά σε ένα γήπεδο που αγωνίζεσαι δυο ώρες ανά δυο εβδομάδες.

Το να είσαι εδώ είναι ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα σου;

Είναι σπουδαίο βήμα στην καριέρα μου, όχι μόνο επειδή για πρώτη φορά βρίσκομαι εκτός Πορτογαλίας, αλλά και επειδή η ΑΕΛ είναι ένας μεγάλος σύλλογος με ιστορία και τίτλους. Αυτό που με έκανε να φύγω από την χώρα μου είναι το γεγονός πως χρησιμοποιούνται ποδοσφαιριστές ξένοι και παραγκωνίζονται οι γηγενείς. Εδώ στην Ελλάδα επέβαλαν νόμο γι’ αυτό, που αναγκάζει τις ομάδες να «ελληνοποιούνται». Έτσι δίνεται χώρος στα νέα παιδιά που θέλουν να χτίσουν την καριέρα τους.

Πιστεύεις πως η αποβολή σου στο παιχνίδι της Εθνικής με την Χιλή, αλλά και ακολούθως ο αποκλεισμός σου για ένα χρόνο, αποτέλεσε τροχοπέδη στην καριέρα σου;

Ήταν μια περίεργη στιγμή για μένα, μου περιέπλεξε την ζωή. Από τις κερκίδες του γηπέδου με παρακολουθούσε και ο πρόεδρος της Πόρτο, ο οποίος ήταν έτοιμος να μου προσφέρει συμβόλαιο διετές. Όμως το γεγονός αυτό τον σταμάτησε, αφού ήρθε και η απαγόρευση από τις ποδοσφαιρικές αρχές.

Ήταν μια αυθόρμητη αντίδραση, έμεναν μόλις δυο λεπτά για να κερδίσουμε. Δεν ήθελα να αρπάξω την κάρτα του διαιτητή, απλά να ηρεμήσω λίγο την κατάσταση. Όποια πρόταση και αν ήταν στα σκαριά εξαφανίστηκε.

Θα πρέπει να περιμένουμε ανάλογη αντίδραση και σε δικό μας παιχνίδι;

Όχι, το πάθημα μου έγινε μάθημα. Ήταν μια στιγμή παρόρμησης, συνέβη γιατί δεν θέλω να χάνω. Δεν μου αρέσει να χάνω και γι αυτό παθιάζομαι στο γήπεδο.

Ποιος λειτούργησε ως ποδοσφαιριστής πρότυπο για σένα;

Ο Ρονάλντο, το «φαινόμενο». Για μένα είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, μιλάμε για ένα ποδοσφαιριστή με τεράστια καριέρα παρά τους πολλούς άτυχους τραυματισμούς του.

Μπορείς να τον φτάσεις;

Όχι, πολύ δύσκολο! Μακάρι να γινόταν.

Το όνειρό σου; Που θα ήθελες να αγωνίζεσαι και απέναντι σε ποιόν;

Στην Ισπανία. Δεν με νοιάζει σε ποιόν ισπανικό σύλλογο μπορώ να παίξω, αλλά αρκεί να παίξω. Στην χώρα αυτή παίζεται σπουδαίο ποδόσφαιρο, έχουμε να κάνουμε όχι με δύναμη αλλά με τέχνη. Και φυσικά ως αντίπαλο θα ήθελα την καλύτερη ομάδα του κόσμου, την Μπαρτσελόνα.

Ακόμα δεν έχει αρχίσει το πρωτάθλημα, δεν είσαι περισσότερο από δυο εβδομάδες στην Λάρισα, αλλά σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να μείνεις περισσότερο στην ομάδα από ένα χρόνο;

Προς το παρών είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Ήδη προσαρμόστηκα μπορώ να πω, άλλωστε το χρωστάω και στον Μπόα Μόρτε αυτό, γιατί όχι λοιπόν και να μην μείνω περισσότερο στους «βυσσινί»; Οι βλέψεις μου είναι υψηλές, Αγγλία, Ισπανία, όμως και η ΑΕΛ πληροί κάθε μου επιθυμία.

Κλείνοντας, ένα μήνυμα για τον κόσμο της ΑΕΛ;

Να μην ανησυχούν γιατί στην ομάδα υπάρχουν πορτογάλοι παίκτες, πράγμα που σημαίνει πως δεν πρόκειται ποτέ να τα παρατήσουν. Εγώ από την μεριά μου, θα δώσω όλο μου το είναι για να επιστρέψει η ΑΕΛ στις επιτυχίες.